English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Plus monthly

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Free Plan

Transhumanizm dość trudno scharakteryzować. Przez swych twórców jest określany jako filozofia, przez niektórych badaczy jako ruch kulturowy, a przez krytyków – jako ideologia. Pewne jest natomiast to, że powstał pod koniec XX wieku za sprawą Maxa More’a, jednego z redaktorów recenzowanej książki. W 1990 roku, w eseju Transhumanism: Towards a Futurist Philosophy More wprowadził definicję transhumanizmu (nazywanego również H+) do dyskursu naukowego. Transhumanizm to ideologia, która postuluje wykorzystanie zaawansowanych technologii w celu przyśpieszenia oraz kontrolowania ewolucji biotechnologicznej. Skutkiem tej ewolucji ma być pojawienie się postczłowieka – istoty dużo bardziej zaawansowanej i doskonalszej od tego, kim człowiek mógłby kiedykolwiek stać się na drodze „naturalnej”. Transhumanisci są inspirowani postępem techniki i nauki w ostatnich latach oraz rozwojem nowych możliwości ingerowania w ciało człowieka – od nanobotów, przez sztuczne kończyny aż po prawdopodobny w przyszłości transfer umysłu do dysku twardego. Pojawianie się tego typu możliwości spowodowało narodziny ruchu

kultura i wartości

„Kwintesencja” transhumanizmu. Recenzja: The Transhumanist Reader: Classical and Contemporary Essays on the Science, Technology, and Philosophy of the Human Future, red. M. More, N. Vita-More, Wiley–Blackwell, Chichester UK 2013