English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Plus monthly

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Free Plan

Inez, bohaterka dramatu Sartre’a pt. Przy drzwiach zamknietych z perspektywy piekla spogląda na ziemie, na zyjących ludzi, przebywających w jej dawnym pokoju. Mowi zaniepokojona: „dopiero teraz n a p r a w d e umarlam”. Stwierdzenie to uwyraźnia nam Sartre’owskie rozroznienie dwoch rodzajow śmierci, ukazanych w Bycie i nicości: śmierci „na-wpol” i śmierci absolutnej, charakteryzującej sie brakiem pamieci o zmarlym. Tego ostatniego rodzaju śmierci doświadcza Inez, gdy widzi obcych w pomieszczeniu, ktore ją określalo – niezainteresowanych kim byla zmarla wlaścicielka pokoju. Przestrzenie, ktore świadczyly o Inez za zycia, są teraz miejscami dla innych ludzi i juz nie stanowią symboli pamieci o niej. Śmierc odebrala Inez przywilej posiadania. Kobieta rozumie to, czemu daje wyraz, stwierdzając: „Nie ma juz nic twojego na ziemi” wobec Stelli, przebywającej z nią w piekle. Stella natomiast jest oburzona, widząc swoją ziemską milośc w towarzystwie mlodej kobiety, bedącej niegdyś jej przyjaciolką. Wspomnieniami o kochanku, w ktorych podkreśla, ze do niej nalezal, wciąz pragnie „posiadania”, jednak śmierc odebrala znaczenie jej ziemskiemu

Śmierć: nadanie sensu czy odebranie znaczenia? Analiza filozoficzna dramatu Przy drzwiach zamkniętych Jeana-Paula Sartre’a