English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Początek XX wieku stanowił okres nieustannych reform artystycznych – awangard w formie i innowacji w wyrazie. Dawne reguły i przepisy dotyczące tworzenia sztuki były niewystarczające dla ówczesnych malarzy, a wręcz ich ograniczały. Sztuka musiała nabrać nowego znaczenia. Na początku lat 20. XX wieku na arenę artystyczną, w odpowiedzi na tę potrzebę, wkroczył ruch surrealistyczny, zwany także nadrealizmem1. Jednym z najwybitniejszych przedstawicieli tego ruchu i ikoną sztuki międzywojennej stał się Salvador Dalí – artysta, ekscentryk i wizjoner. Dalí (1904–1989) kataloński malarz, doczekał się licznych publikacji na swój temat. Głównymi źródłami dotyczącymi artysty są jego własne przemyślenia wydawane w formie autobiografii2. Przez szereg lat powstało także

Mistrz Dalí powraca: Julian Beecroft, Salvador Dalí. Mistrz sztuki nowoczesnej, red. Bożena Mierzejewska, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 2017, ss. 192