English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Wśród rosyjskich dramaturgów pierwszej połowy XX wieku, zakotwiczonych w eksperymencie otwierających go dziesięcioleci1, Daniił Charms2 (właściwie Daniił Iwanowicz Juwaczow, 1905–1941) zajmuje pozycję szczególną. Na czym owa wyjątkowość polega? Nie na tym przecież, że w zasadzie jego twórczość trafia do rosyjskiego widza i czytelnika około pół wieku po tym, jak autor Staruchy (Старуха, 1939) nadaje swym dziełom formę ostateczną. Zwalczanie literatury awangardowej w Rosji Radzieckiej na przełomie lat 20. i 30. było bowiem zjawiskiem powszechnym3.

Tragikomedia absurdu. Elżbieta Bam Daniiła Charmsa (reminiscencje na marginesie Procesu Franza Kafki)