English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Паняцце архетып увайшло  у навуковы дыскурс  у ХIХ стагоддзi праз даследаваннi англiйскага заолага Рычарда О уэна, аднак трывала замацавалася як тэрмiн толькi  у працах швейцарскага псiхолага Карла Густава Юнга  у першай палове ХХ стагоддзя. Асобныя iдэi дактрыны Юнга аказалi шырокi  уплы у на характар лiтаратуразна учых даследавання у прадста унiко у рытуальна-мiфалагiчнай лiтаратурнай крытыкi, сярод якiх былi Н. Фрай i М. Бодкiн. Так, канадскi лiтаратуразна уца Н. Фрай упершыню прымянi у у лiтаратуразна устве даследаванне Юнга пра калекты унае несвядомае, што расчытваецца праз архетыпы, i выкла у свае першыя iдэi  у эсэ “Архетыпы лiтаратуры”, якое папярэднiчала яго асно унай працы на гэту тэму “Анатомiя крытыкi”. Як адзначае Е. Меляцiнскi: Фрай разглядае мiф, архетып, рытуал не як крынiцу, а як сутнасць паэтычнага (у сэнсе – мастацкага) твора (...) Фрай выкарысто увае сiмвалiзм Бiблii i грэчаскай мiфалогii для канструявання “граматыкi лiтаратурных архетыпа у”. Англiйскi даследчык М. Бодкiн, па словах Е.Меляцiнскага, прапано ува у наступную гiпотэзу:Метафары, па сутнасцi, пастаянныя, паэзiя нам дае вынiкi эмацыянальнага жыцця, але жыцця звышперсанальнага, г. зн. якое  узыходзiць да калекты уна-несвядомага. Яно вывучае  у мiфах пераходы ад жыцця да смерцi i ад смерцi да

Рэканструкцыя архетыпа як сродак спасцiжэння аўтарскага несвядомага (на прыкладзе твораў Максiма Гарэцкага вяцкага перыяду)