English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Systemy zbiorowego transportu publicznego są narażone na wiele zewnętrznych czynników wpływających na ich funkcjonowanie. Jednym z nich może być zagrożenie epidemiologiczne. W 2020 r. światowa pandemia COVID-19 miała istotny wpływ na światową gospodarkę oraz przewozy pasażerskie. Wprowadzone liczne ograniczenia wpłynęły na popyt (liczbę pasażerów) oraz podaż (oferta przewozowa) na rynku transportu. Do najczęstszych obostrzeń zaliczyć można: ograniczenie liczby połączeń, zmniejszenie limitu pasażerów w pojeździe, ograniczenie siatki połączeń komunikacyjnych. W analizie autorzy przeprowadzili badanie województwa dolnośląskiego oraz kraju libereckiego w kontekście zmian w  funkcjonowaniu regionalnego transportu kolejowego. Spadek liczby kursów dotyczył nie tylko linii peryferyjnych (kraj liberecki), ale również głównych tras w regionie (Dolny Śląsk). W Czechach alternatywnym środkiem transportu mogły być przewozy autobusowe. Powrót do poziomu stanu sprzed ograniczeń przewozowych powinien być związany z zachęcaniem pasażerów do ponownego korzystania z transportu kolejowego. Długotrwały spadek poziomu obsługi komunikacyjnej mógł skłonić mieszkańców do wyboru alternatywnych środków transportu (np. samochód). Stabilność oferty przewozowej stanowi jeden z filarów wysokiego popytu na transport publiczny. Czynnik zewnętrzny (pandemia) nie powinien być powodem radykalnych redukcji siatki połączeń. W  niektórych przypadkach może to przynosić odwrotne skutki, np. wzrost zatłoczenia w godzinach szczytu (dojazdy do pracy). Analiza wykazała, że skoordynowane (zintegrowane) systemy transportu publicznego są lepiej przygotowane na potencjalne zagrożenia zewnętrzne niż model oparty na słabej pozycji organizatora przewozów. W Polsce samorząd wojewódzki ma duży wpływ na transport kolejowy, ale bardzo słaby na przewozy autobusowe. Model czeski z kolei oparty jest na regionalnej koordynacji obu środków transportu.

czasopismo geograficzne

Wpływ pandemii COVID-19 na funkcjonowanie regionalnego transportu kolejowego obszarów przygranicznych – na przykładzie województwa dolnośląskiego (PL) i kraju libereckiego (CZ)