MUSNED EBU-DAVUDA ET-TAJALISIJA (133 – 204. po H., tj. 750 – 819. god.)

Hadis ili sunnet je drugi izvor islamskog prava. Njemu se pridavala važnost još od vremena Allahovog Poslanika, s.a.v.s., preko najodabranije generacije – ashaba, r.a., zatim tabi'ina, i tako sve do današnjih dana. Čuvanje hadisa je prošlo kroz različite periode; prvo se hadis pamtio napamet, ali zbog bojazni njegovog zaborava vrlo rano se počelo i sa pisanjem hadisa. Procedura njegovog sakupljanja, bilježenja i popisivanja u različite hadiske zbirke je također prošla razne faze i periode. Rezultat toga je nastanak različitih hadiskih zbirki: musneda, muvetta'a, musannefa, sunena, sahiha, džami'a, mustahredža, mustedreka i raznih drugih hadiskih zbirki u koje su njihovi autori bilježili ono što je vjerno preneseno od Allahovog Poslanika, s.a.v.s. Među prvim hadiskim zbirkama bili su musnedi, tj. zbirke hadisa u kojima su autori zabilježene hadise razvrstavali po imenima ashaba koji dotične hadise prenose od Vjerovjesnika, s.a.v.s., a ashabe, r.a., bi obično redali po njihovim prednostima i zaslugama koje su učinili tokom svog života. Uobičajeni redoslijed ashaba u mesnedima je da se počne sa desetoricom ashaba kojima je obećan Džennet, zatim učesnici bitke na Bedru, ashabi koji su prisustvovali ugovoru na Hudejbiji i tome slično.  Od prvih musneda koji su nastali i sačuvani su do današnjih dana je Musned Ebu-Davuda Et-Tajalisija, čiji se autor, kao i sama hadiska zbirka, ubraja među najpoznatije i najpouzdanije knjige te vrste.