KIRAETI I NJIHOV ZNAČAJ U TEFSIRSKOJ NAUCI

Jedna od specifičnosti kur'anskog teksta je i mogućnost da se pojedine riječi Kur'ana časnog, shodno samoj Objavi, mogu izgovarati na više načina. U vezu s tim u islamskoj tradiciji, postoji posebna naučna disciplina koja se zove kiraeti ('ilm al-qira'at). To je nauka koja se bavi izučavanjem izgovora kur'anskih riječi, koje se prenose od Allahovog Poslanika, s.a.v.s. U toj naučnoj oblasti postojeautoriteti, koji su postavili precizne kriterije i napisali ogromnu literaturu, sve u cilju očuvanja autentičnosti kur'anskog teksta. U ovome radu, nakon kratkog historijskog osvrta o nastanku nauke o kiraetu, gdje su spomenuti glavni predstavnici i njihova naučna metodologija, razmatrat ćemo mjesto i značaj kiraeta u tefsirskoj nauci koja se, prije svega, bavi izučavanjem Kur'ana časnog u cilju otkrivanja onoga značenja koje Uzvišeni Stvoritelj želi reći ljudima. U tom pogledu, kiraeti zauzimaju veoma značajno mjesto u sklopu tefsirske nauke, pogotovo ako se ima u vidu da različito izgovaranje pojedinih kur'anskih riječi može imati posljedicom drugačije propise i značenje kur'anskoga teksta. U radu smo ukazali na ogroman trud koji su komentatori Kur'ana uložili u svojim tefsirskim djelima baveći se analizama kiraeta i utvrđivanjem njihove autentičnosti (ithbat tawatur alqira'at), naročito pravilnim usmjeravanjem svakog validnog kiraeta i detaljnim objašnjenjem značenja koje on u sebi sadrži. Ovaj rad, između ostalog, ukazuje na to da mogućnost izgovaranja pojedinih riječi Kur'ana na više načina govori, zapravo, o veličini i univerzalnosti kur'anskoga teksta. Kur'an je Božiji govor, njegova značenja su neiscrpna i ne mogu biti svedena na neku, vremenom ograničenu dimenziju ljudskoga shvatanja. U pisanju ovoga rada korištena je, uglavnom, historijskoanalitička metoda.