Opieka społeczna u protestantów w Polsce w XVI-XVIII wieku

W porównaniu do katolików opieka społeczna u protestantów miała bardziej świecki wymiar. Dotyczyło to szczególnie ewangelików augsburskich, u których ciężar pomocy nad potrzebującymi przejęły miasta. Jednocześnie luteranie całkowicie zanegowali koncepcję chrześcijańskiego rozdawnictwa jałmużny i do minimum ograniczyli pole do działań typowo charytatywnych. Z kolei we wspólnotach kalwińskich, również ariańskich i braci czeskich, decydującą rolę we wspomaganiu swoich pauperes, odgrywali możni protektorowie zborów i podległych im ziem. U nich jednak zachowano jałmużnę jako ważny środek działań dobroczynnych, zalecany również na synodach kalwińskich.