Open Access
POCZUCIE BEZPIECZEŃSTWA UCZNIÓW W POLSKIEJ SZKOLE
Author(s) -
Roman Stawicki
Publication year - 2019
Publication title -
vìsnik lʹvìvsʹkogo deržavnogo unìversitetu bezpeki žittêdìâlʹnostì
Language(s) - Polish
Resource type - Journals
eISSN - 2708-1389
pISSN - 2078-4643
DOI - 10.32447/20784643.19.2019.11
Subject(s) - theology , physics , philosophy
Poczucie bezpieczeństwa ma równie zamierzchły rodowód jak samo bezpieczeństwo. Człowiek od samego początku świata, poszukiwał, poszukuje i z całą pewnością nadal będzie poszukiwał form, metod i sposobów zapewnienia sobie bezpieczeństwa. Najogólniej poczucie bezpieczeństwa można określić jako fizyczne i psychiczne odczuwanie spokoju oraz pewności. Warto podkreślić, że bezpieczeństwo jest pewnym stanem obiektywnym, a „poczucie” ma naturę subiektywną. Dlatego każdy człowiek indywidualnie odczuwa różne stany takie jak bezpiec-zeństwo czy zadowolenie z życia. Ważną kwestią w ramach podjętych rozważań były funkcje szkoły jako środowiska edukacyjnego i społeczno-wychowawczego. Wśród funkcji szkoły najbardziej oczywista i wywołująca prawdopodobnie najmniej kontrowersji jest funkcja dydaktyczna, polegająca na systematycznym uprzystępnianiu wiedzy spełniającej kryteria naukowe, społeczne i dydaktyczne. Z kolei funkcja opiekuńcza realizowana jest poprzez zapewnienie dzieciom opieki w środowisku szkolnym i pozaszkolnym. Ponadto funkcja opiekuńcza szkoły jest ściśle skorelowana z od-powiedzialnością szkoły za zapewnienie uczniom bezpieczeństwa. Wszyscy pracownicy szkoły powinni podejmować działania na rzecz bezpieczeństwa uczniów. Następnie w artykule przedstawiono wyniki badań empirycznych dotyczące m.in. poczucia bezpieczeństwa w Polsce, w miejscu zamieszkania uczniów oraz w diagnozowanych szkołach. Ogólnie poczucie bezpieczeństwa w diagnozowanych szkołach kształtowało się na wysokim poziomie. Było ono nawet wyższe niż poczucie bezpieczeństwa w wymiarze krajowym i lokalnym. Ponadto dominującym zagrożeniem w opiniach respondentów okazały się przede wszystkim przekleństwa i wyzwiska. Kolejnymi zagrożeniami o dwukrot-nie mniejszej częstotliwości były: psychiczne znęcanie się oraz popychanie lub bicie. Jednocześnie przeprowadzone badania pozwalają sformułować tezę, iż maturzyści posiadali dość znaczną wiedzę na temat poczucia bezpieczeństwa oraz zagrożeń występujących w środowisku szkolnym, co świadczy o ich gotowości do współuczestnictwa w kszt-ałtowaniu bezpieczeństwa zwłaszcza na poziomie lokalnym.