Percepcja relacji rodzinnych a depresyjność młodzieży z rodzin o różnym typie

Wstęp: Celem pracy było określenie związku pomiędzy percepcją relacji rodzinnych a nasileniem depresyjności u młodzieży w okresie późnej adolescencji z uwzględnieniem typu rodziny, wktórej się wychowują.Materiały i metody: W badaniu uczestniczyło 120 uczniów szkół ponadgimnazjalnych w wieku 17–20 lat, pochodzących z rodzin pełnych oraz niepełnych. Wykorzystane narzędzia badawcze obejmowały ankietę socjodemograficzną, kwestionariusz relacji rodzinnych autorstwa Plopy oraz skalę depresji Becka.Wyniki: Przeprowadzone analizy statystyczne potwierdziły istnienie różnic pomiędzy młodzieżą z rodzin pełnych a młodzieżą z rodzin niepełnych w zakresie percepcji wybranych relacji rodzinnych (komunikacji, spójności, autonomii i tożsamości) oraz nasilenia depresyjności. Potwierdzono również istnienie ujemnych związków pomiędzy tymi zmiennymi wśród młodzieży z obu typu rodzin, za wyjątkiem wymiaru tożsamości w grupie adolescentów z rodzin niepełnych.Wnioski: Percepcja relacji rodzinnych jest korzystniejsza u adolescentów z rodzin pełnych, którzy są mniej depresyjni niż ich rówieśnicy z rodzin niepełnych. W obu grupach niskiej jakości komunikacji, spójności i autonomii rodzinnej towarzyszy większe nasilenie objawów depresyjnych. Wnioski te pozostają spójne z koncepcją uznającą właściwości środowiska rodzinnego zaznaczący czynnik ochronny lub sprzyjający powstawaniu depresji młodzieńczej oraz mogą znaleźć zastosowanie praktyczne podczas konstruowania programów profilaktycznych ipsychoedukacyjnych skoncentrowanych na propagowaniu prawidłowych relacji w systemie rodzinnym, szczególnie o typie niepełnym.