Успадковані спогади: Ольга Гоффманн vel Ткачук повертає пам’ять про батька

Tematem niniejszego artykułu jest prześledzenie wspomnień odziedziczonych Olgi Hoffmann vel Tkaczuk (ur. 1938) — jedynej córki Wasyla Tkaczuka (1916–1944) — „zagubionego talentu” ukraińskiej nowelistyki lat trzydziestych XX wieku. Celem artykułu jest zaprezentowanie trójwymiarowego obrazu Tkaczuka (człowieka i ojca — ofiary nowej władzy radzieckiej — utalentowanego pisarza), który zarysował się w wyobraźni córki na podstawie wspomnień odziedziczonych. Wspomnienia odziedziczone zebrane podczas dwóch wywiadów z Olgą Hoffmann poddano analizie według teorii postpamięci. Wnioski płynące z analizy pozwalają stwierdzić, że dzięki wspomnieniom odziedziczonym Olga Hoffmann mogła przywrócić pamięć o ojcu i pisarzu nie tylko dla siebie jako córki, lecz także dla potomnych. Wielki talent, którego przedwczesna śmierć odsunęła w zapomnienie, może już dziś zostać zaliczony w poczet klasyków literatury ukraińskiej.