Turystyka jako wędrówka po śladach zamierzchłego świata

Artykuł dotyczy zagadnień znajdujących się na pograniczu nauk o turystyce i historycznej antropologii kulturowej. Celem autorki jest zwrócenie uwagi na ukryte znaczenia, jakie tkwią w duchowych i materialnych śladach przeszłości. Po krótkim wstępie omawiającym genezę i kulturową ewolucję człowieka omówiono, tytułem przykładów, następujące problemy: jak postępowała ewolucja percepcji siebie samych?, jak widziano i interpretowano otaczający świat?, jaką rolę odgrywały niegdyś jaskinie i wywodzące się z nich labirynty? oraz czym był od zarania dziejów i jest do dzisiaj zw. „duch miejsca” (spiryt of place)? i, wreszcie, jakie znaczenie poznawcze dla turystyki mają „ślady przeszłości” i umiejętność ich odczytywania.