Wypalenie zawodowe personelu zakładów karnych – czynniki ryzyka i czynniki chroniące

Wypalenie zawodowe pojawia się u osób wykonujących zawody związane z niesieniem pomocy w trudnych emocjonalnie warunkach (lekarze, pielęgniarki, nauczyciele). Funkcjonariusze zakładów karnych są grupą zawodową obciążoną wysokim ryzykiem tego zaburzenia. Czynnikami sprzyjającymi wystąpieniu symptomów wypalenia zawodowego są czynniki związane ze stresorami organizacyjnymi (autokratyczny styl zarządzania, formalna hierarchia, brak autonomii zawodowej pracowników) oraz predyspozycje indywidualne (styl radzenia sobie ze stresem, poczucie kontroli zewnętrznej, wysoki neurotyzm, brak asertywności, niska samoocena, nadmierne zaangażowanie w pracę). Czynniki ryzyka są modyfikowane przez zmienne socjoekonomiczne (płeć, wiek, posiadanie rodziny, wykształcenie, staż pracy). Czynnikami chroniącymi są zasoby osobiste, które są stymulowane na dwa sposoby: przez pracę nad dojrzałością emocjonalną i sprężystością psychiczną oraz doskonalenie kompetencji zawodowych. Zmiany systemowe w zakresie zarządzania zakładami karnymi i zmiana pozycji zawodowej funkcjonariuszy również chronią przed destrukcyjnym wpływem wypalenia. Kierunkami przyszłych poszukiwań powinny być badania wykorzystujące nowe techniki diagnozy i zaawansowaną analizę wyników.