Coping with Stress of (Non)conformist Employees

W artykule omówiono zagadnienie nonkonformizmu jako osobowościowego potencjału pracowników do zachowań innowacyjnych w kontekście radzenia sobie ze stresem. Polska należy do krajów europejskich z najwyższym procentem zestresowanych pracowników. Destrukcyjny stres może zniszczyć potencjał pracowników w miejscu pracy. Głównym celem badawczym było sprawdzenie, czy pracownicy nonkonformistyczni różnią się od konformistycznych pod względem sposobów radzenia sobie ze stresem. Przeanalizowano wyniki 100 pracowników w wieku 25–48 lat. W badaniach zastosowano Kwestionariusz Twórczego Zachowania (KANH III) oraz Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (COPE). Wyniki analiz statystycznych pozwalają na sformułowanie wniosku, że w grupie pracowników zatrudnionych przy taśmie produkcyjnej przeważają konformiści. Nie wystąpiły istotne związki między wymiarem konformizm – nonkonformizm a stylami radzenia sobie z stresem ani istotne różnice w stylach i strategiach radzenia sobie ze stresem między pracownikami konformistycznymi i nonkonformistycznymi. Nonkonformiści tylko w jednej strategii radzenia sobie ze stresem różnili się od konformistów, stosowali strategię przerywania działania.