Umowa urbanistyczna w procesie rewitalizacji – charakter prawny i konsekwencje prawne jej zawarcia

W niniejszym opracowaniu autor skupił się na analizie charakteru prawnego i konsekwencjach prawnych zawarcia umowy urbanistycznej. Umowa urbanistyczna jest jednym z instrumentów planowania i zagospodarowania przestrzennego w procesie rewitalizacji obszarów zdegradowanych. Należy do cywilnoprawnych, dwustronnych i niewładczych prawnych form działania administracji. Zawierając z gminą umowę urbanistyczną, inwestor zobowiązuje się do budowy na swój koszt i do nieodpłatnego przekazania na rzecz gminy inwestycji uzupełniających w postaci infrastruktury technicznej, społecznej lub lokali mieszkalnych – w zakresie wskazanym w miejscowym planie rewitalizacji. W ramach inwestycji uzupełniających możliwe jest również zobowiązanie inwestora do realizacji i do nieodpłatnego przekazania na rzecz gminy lokali innych niż mieszkalne, przeznaczonych na potrzeby działalności kulturalnej, społecznej, edukacyjnej lub sportowej, wykonywanej przez podmioty prowadzące działalność na obszarze rewitalizacji, których głównym celem nie jest osiągnięcie zysku. Umowa urbanistyczna jest zawierana pod rygorem nieważności w formie aktu notarialnego. Zawarcie umowy urbanistycznej stanowi warunek uzyskania pozwolenia na budowę dla inwestycji głównej lub jej części.