Eros i Tanatos na stelama daunije

Analiza ikonografsko-semantičke strukture daunskih stela s erotskim prikazima potvrđuje: a) simboličnost daunske figurativnosti, b) njenu isključivu ovisnost o daunskom mitskom mišljenju i c) osebujno daunsko sudjelovanje u jadranskoj ikonografskoj (likovnoj) koinè 6./5. st. pr. K. Prikazi prve stele temelje se na kontrastu teme smrti (mrtvačka odora, povorka, monstrum) i teme života (seksualni čin, životinja, mljevenje sjemena). Prikazi na drugoj steli počivaju na istom kontrastu; itifalični lik nosi temu života, u lov na pticu aludira na viša (duhovna) stanja. Slike života (seks, životinja, mljevenje sjemena, itifalični lik), u kontrasti) s temom smrti, postaju pravi simboli plodnosti i životne vitalnosti - Erosa. Daunski Eros i Tanatos dva su fenomena jasno odijeljena, ali i neraskidivo isprepletena u mitsko-religijskom shvaćanju cjeline (života). Eros ne poriče smrt. On samo poriče da je smrt konačnost. Smrt se nikad ne poriče, ona se upomo dokazuje na svim daunskim stelama. Jaki dokazi smrti, kao epizode u cjelini života, najjasnije otvaraju putove besmrtnosti. Mitska dijalektika Eros-Tanatos nije ključ za dekodiranje sveukupne daunske figurativnosti, ali je načelo koje prožima daunsku eshatologiju (funeralnu ideologiju).