English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Turkey is a country that has experienced local election process and/or phenomenon several times which is a political experience and takes place within the context of individual choice since the beginning of multiparty period. From the beginning of multiparty period onwards, the relation between media and politics has always been a matter of discussion. The media, which is an inseparable part of parliamentary democracies, is a concept which has played an important role in countries undergoing or having completed the process of democratization, and it is accepted as the fourth power according to pluralist liberalism approach. In this period when there are attributions such as " biased media" or "subjectivity/party bulletin" while the media is being criticized, the discussions regarding the relation between politics and media have also heated up. Within the context of this study, the political agenda of Turkish media was determined through the examples of Hürriyet, Sabah, YeniŞafak and Sözcü newspapers.The newspapers mentioned in the study has been analyzed through content analysis method.As a result of the study, we tried to obtain significant views concerning the newspapers' attitude to reflect the political agenda. Keywords: 2014 local elections, agenda, news, agenda setting theory, content analysis. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication TOJDAC April 2014 Volume 4 Issue 2 Copyright © The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication 2 GİRİŞ Modern ülkelerin en gelişmiş yönetim tarzı demokrasidir. Günümüzde toplumsal, siyasal ve demografik koşullardan dolayı temsili demokrasi diğer demokrasi türlerine göre daha fazla uygulama imkanı bulmaktadır (Göker ve Doğan, 2011: 46). Söz konusu sistemin olumsuzluklarını gidermek ve doğrudan demokrasi sistemine yaklaşmak için yarı doğrudan demokrasi sistemine gidilmiştir. Yarı doğrudan demokraside seçmenlerin görevi temsilciler seçmek olduğu gibi gerek anayasa yapma ve gerekse yasama yetkisine oylarıyla katılırlar (Yıldırım, 1998: 44). Yarı doğrudan demokrasi halkın temsilcilerinin yanı sıra, bazı konularda halkoyuna da başvurulmasını öngören bir sistemdir. Medya siyaset ilişkisinde sadece medyanın etkinliği söz konusu olabileceği gibi siyaset kurumunun da etkin olduğunu düşünmek gerekir. Siyasetin medyayı etkileme sürecinde siyaset kurumunun medyaya bağımlılığı önemli bir etken olarak süreci etkilemektedir. İktidara olmak isteyen grupların halkın güvenini kazanmak ve halkı kendi gerçekleri doğrultusunda bilgilendirmek amacı bir anlamda siyasi çevrelerin de basına belli oranda bağımlı kalmasını gerektirmektedir. Özellikle de baskı yerine iknayı ön plana alan demokratik rejimlerde bu daha da önemlidir. Gerçekten de gerek kendi iç işleyişinde, gerek yurttaşlarla ilişkilerinde iletişimde aksama, tıkanma ya da gecikme olması iktidarın ortak çabayı yönetme/yönlendirme yeteneğini sınırlar (Eyüboğlu, 1999: 44). Yapılan araştırmalar ışığında halk ve/veya seçmen siyasal bilgiye ulaşmak için genellikle medyayı başka bir deyişle kitle iletişim araçlarını takip ettiği anlaşılmaktadır. Medya-siyaset ilişkisinde güncel duruma göre siyasi taraflardan herhangi birinin görüşleri ve faaliyetleri sayfalara veya haber bültenlerine daha fazla yansıtılmaktadır (Şimşek, 2009: 125). Çünkü medyanın/kitle iletişim araçlarının ülkenin ulusal ve uluslararası durum ve karar alma aşamalarında söz sahibi olacak siyasi parti veya partilerin alacakları oy miktarını belirleyecek seçmen kitlesini verdikleri haberlerle yönlendirmeleri mümkün olabilmektedir. Basın ve siyasetin girdiği ilişki neticesinde basının işlevleri ve konumuna ilişkin her geçen gün yeni tanımlamalar ve konumlandırmalar yapılmaktadır. Bu tanımlamalar her ne kadar esas olarak aynı ilişki biçimine gönderme yapıyor olsa da siyasi çevrelere göre farklı anlamları içerisinde barındırmaktadır. Türk medyasında son dönemde en çok tartışılan ve basın siyaset ilişkisinin yeni bir görünümü olarak değerlendirilen konuların başında yandaş medya kavramı gelmektedir. Yandaşlık bir anlamda temel basın meslek ilkelerinden biri olan tarafsızlığın ihlaline yapılan ve üslup olarak alaycı bir ifadeyi barındıran göndermelerle doludur. Türk Dil Kurumu Sözlüğü’ne göre yandaş kavramı, birinden yana olan veya bir düşünceye, bir isteğe katılan, onu destekleyen kimse, yanlı, taraflı, taraftar olarak ifade edilmektedir (www.tdk.gov.tr, 29 Mart 2014). Yandaş medya, medya siyaset ilişkisi çerçevesinde bir siyasal görüş, parti ya da hareketten yana tavır alan, o siyasal yapıyı destekleyen, iktidarda ise iktidarının devamını, muhalefette ise iktidar olmasını isteyen bu yöndeki girişimlere destek veren medya için kullanılmaktadır. Bu kavramın bugün güncel olarak kullanım anlamı ise; hükümete yakın duran, onun hizmet, icraat, faaliyet ve söylemlerini destekleyen yayın organlarıdır. Bu bağlamda düşünüldüğünde medyanın gücü elinde bulunduran siyasi yönelimlerle girdiği ilişkilerin yandaşlık kapsamında değerlendirildiği anlaşılmaktadır. Bu durum bir anlamda medyanın eleştirel kimliğinin kaybına ya da göz ardı edilmesine de işaret etmektedir. Bu çalışma, geleneksel kitle iletişim araçları içerisinden yazılı basın üzerine yoğunlaşarak, yerel seçimlerin ulusal basındaki yansımasını ortaya koyma amacı taşımaktadır. Bu amaç doğrultusunda, çalışmada öncelikle medya siyaset ilişkisi ve yerel seçim algısının kavramsal çerçeveleri betimlenmiş, ardından bu konu çerçevesinde gerçekleştirilen çalışma ve araştırmalar sentezlenerek bir bütün ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışmanın araştırma kısmını oluşturan son bölümde ise, farklı okuyucu kitlesine ve farklı yayın politikalarına sahip ulusal yayın yapan Hürriyet, Sabah, Yeni Şafak ve Sözcü gazeteleri içerik analizi yöntemiyle çözümlenip yerel seçimler algısına ilişkin elde edilen sonuçlar karşılaştırmalı olarak değerlendirilmektedir. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication TOJDAC April 2014 Volume 4 Issue 2 Copyright © The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication 3 Yerel seçimler üzerine odaklanan bu çalışma, gazetelerin haber içerikleri doğrultusunda Türk basınının seçim algısını ortaya koyma amacı taşımaktadır. Ana kütleyi temsil ettiği düşünülen Hürriyet, Sabah, Yeni Şafak ve Sözcü gazeteleri analiz edilerek yazılı basının ortaya koyduğu tutum haber detaylarıyla incelenmektedir. Bu çalışmada incelemeye alınan gazetelerin yalnızca birinci sayfaları göz önünde bulundurulmuştur. YEREL SEÇİM OLGUSU Demokratikleşmenin ve insan haklarının uygulandığı en önemli basamaklardan biri olan yerel yönetimler, siyaseti belirlemede ve yerel demokraside önemli sorumluluklara sahiptir (Tanyıldızı ve Karatepe, 2011: 57). Bu kuruluşlar, bütün ülkelerde kamu yönetiminin vazgeçilmez unsurlarını meydana getirmektedir. Bir ülkedeki demokrasinin düzeyini, o ülkedeki yerel yönetimlerin gücü ve etkinliğine bakarak söylemek mümkündür. Yerel yönetimler, yerel hizmetlerde verimliliği ve etkinliği sağlamada vazgeçilmez kuruluşlardır (Eryılmaz, 2005: 121). Çünkü yerel yönetimler günlük yaşamın bugünü ve yarını için özel bir öneme sahip birçok kararın alındığı, uygulamanın yapıldığı, ülkelerin ekonomik, politik ve hukuksal yapıları içinde önemli yer tutmaktadır. Yerel yönetimler, halkın beklentilerine yönetimin daha çabuk cevap vermesini sağlamaktadır. Yerel demokrasi ise ulusal ölçekteki demokratik yönetimin temelini oluşturmaktadır. Batılı ülkeler, demokrasi anlayışlarının bir gereği olarak, temsili nitelikteki yerel kuruluşları ve yerel özerklik ilkesini geliştirirken; Doğu Avrupa ülkeleri de temsili halk komiteleri hiyerarşisi kurarak, pratiklerini geliştirmeye çalışmışlardır (Keleş, 2006: 54). Gerçek demokrasi ancak yerel malzemelerle ve aşağıdan yukarıya doğru, tabanın demokratik yönetime bağlılığına ve katılımına dayalı bir biçimde oluşturulması ve sürdürülmesi ile mümkündür (Yıldırım, 1993: 90). Yerel seçimler, nasıl bir yerel demokrasi istendiğinin, insanların kendi kendini yönetme hakkının tescillendiği ve hangi somut politikaların hayata geçirilmesinin talep edildiğinin öncelikli ve detaylı bir şekilde vurgulandığı bir zemin olmalıdır. Bu sebeple halkın yerel yönetimlere nasıl katılacağı önemli bir konudur (Mutlu, 2009: 781). Fakat yerel seçimleri eleştiren bazı görüşlere göre, yerel yönetimler konusunda önemli niceliklere ulaşılmasına rağmen, seçim ve temsil anlamındaki siyasal boyut, hep yönetsel olanın arkasında kalmıştır. Yerel seçimler, her dönemde ulusal seçimlerin gölgesindedir (Tanyıldızı ve Karatepe, 2011: 58). Seçmenin yerel seçimlerde çoğunlukla adaylara değil partilere göre oy vermesi de bu durumun açık bir göstergesidir. Bu bağlamda yerel seçimlerde, siyasi partilerin konumunun ve işlevlerinin önemli olduğu söylenebilir. GÜNDEM BELİRLEME TEORİSİ Medya ve siyasetin etkileşimi Gündem Belirleme Teorisi çerçevesinde değerlendirilebilir. Gündem Belirleme Teorisi, medya ve siyaset kurumu arasındaki ilişkiyi bu kurumların gündemindeki konular çerçevesinde değerlendirerek, her iki kurumun birbirlerine olan etkisini belirlemeye çalışmaktadır. Bu model, medyanın haberleri sunuş yoluyla, halkın düşündüğü ve konuştuğu konuları belirlediği düşüncesine dayanır. Cohen’in ifadesiyle, medya çoğu zaman insanlara ne düşüneceklerini söylemede başarılı olmayabilir. Ancak, izleyicilerine ne hakkında düşünmeleri gerektiğini ifade etme konusunda başarılıdır (Terkan, 2007: 563). Gündem Belirleme Kavramı ile tanımlanmak istenen şey, medyanın insanlar üzerindeki etkilerine yönelik bir açıklamadır. Medyanın insanlar üzerindeki etkilerinden söz edildiğinde artık, belli düzeylerden söz edilir olmuştur (Göker ve Doğan, 2011: 50). İlk düzey, farkında olma ya da farkına varma/vardırma düzeyidir. Ardından ikinci düzey olan bilgi edinme düzeyine geçilir. Üçüncü aşamada ise tutum geliştirme düzeyine ulaşılır. Dördüncü düzey ise davranış değişikliği düzeyidir. O halde iletişimin beş ayrı düzeyde tanımlanan etkileri arasında, gündem belirleme yaklaşımı, hangi düzeyi açıklamaktadır? McCombs ve Shaw bu sorunun yanı

THE PRESENTATION OF 30 MARCH 2014 LOCAL ELECTIONS IN PRESS WITHIN THE CONTEXT OF AGENDA - SETTING THEORY: THE EXAMPLES OF AKP AND CHP