English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

rčki ustanak nesumnjivo predstavlja jedan od najznačajnijih događaja u istoriji grčkog naroda. Takođe, on je bio veoma značajan i za dalji razvoj oslobodilačke borbe ostalih balkanskih naroda, između. Pomenuti ustanak je, kao ishod, imao stvaranje nezavisne grčke nacionalne države. Što se tiče istoričara koji su se bavili ovom temom, kao Erik Hobsbaum, Ričard Klog, Miša Gleni, Stevan. K. Pavlović i drugi, pogotovo istoričari iz zapadne i srednje Evrope, čini se da oni previše naglašavaju značaj „fanariota“ – uglednih grčkih porodica iz Carigrada (Istanbula) u upravnom sistemu Osmanskog (Turskog) Carstva, iako se može reći da njihova uloga nije bila ni baš beznačajna. Nešto slično se može reći i za ulogu grčkih i helenizovanih trgovaca širom Balkanskog poluostrva. Za njih možemo kazati da su, nesumnjivo, imali veliki značaj i pogodnosti, ali svakako ne tolike kako se obično predstavljaju na Zapadu. Jednostavno, bilo bi smešno do kraja pobijati stare priče i tvrditi kako su narodi Balkana živeli pod osvajačem koji im je bio naklonjen i kako su trebali negovati i održavati tursku vlast. Sa druge strane, čini se da su istoričari, poput Dimitrija Đorđevića, nešto više pažnje obraćali na sam ustanak i ratne operacije, a manje na položaj fanariota i grčkih trgovaca u upravnom sistemu Osmanskog Carstva. Takođe, kod zapadnih istoričara i Stevana K. Pavlovića može se primetiti veće usmeravanje pažnje na intervenciju stranih sila u Grčkom ustanku, a pri tome se, na neki način, zapostavlja tok i odvijanje ratnih operacija samih Grka do 1827. godine i posle početka strane intervencije. Sa druge strane, kod Dimitrija Đorđevića možemo primetiti delimično zapostavljanje većeg značaja strane intervencije u Grčkom ustanku, iako autor nikako ne izbegava da joj prida značajnu ulogu. U članku koji je pred nama, a koji je pisan na osnovu relevantne stručne literature, videćemo na koji način je grčki narod, koji je od davnina imao bliske veze sa srpskim narodom i sa njim umnogome delio sličnu sudbinu, izborio svoju nezavisnost i slobodu.

Grčki ustanak protiv Osmanskog carstva i osnivanje moderne Grčke države