English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Istnieje wiele subiektywnych i obiektywnych metod diagnostycznych narządu słuchu, które pozwalają na ocenę głębokości niedosłuchu oraz jego anatomicznej lokalizacji. Mimo dostępności wielu metod diagnostycznych, w szczególności takich badań subiektywnych słuchu, jak audiometria tonalna czy audiometria mowy, często zdarzają się błędy diagnostyczne. Mogą one prowadzić do niewłaściwych wniosków, których skutkiem jest sporządzenie nieprawidłowej opinii sądowo-lekarskiej. Praktyka sądowo-lekarska dowodzi, iż nieprawidłowości diagnostyczne i opiniodawcze mogą wynikać z zastosowania wyłącznie klasycznych metod badania narządu słuchu, mających charakter subiektywny, i zaniechaniu przeprowadzenia u osób pokrzywdzonych testów obiektywnych, w tym zwłaszcza słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (ABR), emisji otoakustycznych (OAEs) oraz audiometrii impedancyjnej

Wykorzystanie badań słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu w weryfikacji i obiektywizacji uszkodzeń słuchu dla potrzeb postępowania karnego