English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Sedert die verskyning van Berkhof se "W at is er aan de hand met het am bt",1 het die diskussie rondom die ampte in intensiteit toegeneem.2 Sedert 1970 staan die differensiasie van die ampte op die sakelys van die Nederduitsch Hervormde Kerk van Afrika.3 Bewustelik of onbewustelik is hierdie moeilike onderwerp tot vandag toe agterweë gelaat. Die omvang van hierdie studie is wyd. Die inhoud van hierdie onderafdeling sal daarom slegs enkele inleidende opmerkings wees met die oog op verdere diskussie in die toekoms. Die inhoud hiervan sal getuig van 'n studieresultaat in stryd met die tradisionele opvattings, maar wat volgens skrywer gegrond is op die Skrif, en tóg inpas in die kader van die reformatoriese beskouings met betrekking tot die ampte. Vanweë die wye omvang van die onderwerp is slegs enkele Nuwe Testamentiese en reformatoriese gegewens na vore gebring. Differensiasie van die ampte sal alleen moontlik wees as so 'n differensiasie nie in stryd is met die Skrif nie. Of daar in die Skrif sondermeer sprake is van ampte, soos ons dit vandag ken, kan nie sondermeer bepaal word nie. E Kásemann, Heinrich Schlier, Eduard Schweizer, en Hans Frei­ herr von Campenhausen is van oordeel dat daar in die Nuwe Testa­ ment geen sprake van ampte is nie. Die hele gemeentestruktuur word gesien as 'n "ordnung vom Charisma aus." Die charismatiese is volgens hulle die enigste funksie wat in die gemeente bestaan het. Die charismatiese word opgevolg deur 'n tweede periode, ná-NuweTestamenties, waar die institusionele op die voorgrond kom. Hierdie institusionele periode noem hulle die "Frühkatolizismus". Alles wat in die Nuwe Testament lyk na institusionele, word deur hulle beskryf as 'n truprojeksie vanuit die "Frühkatolizismus" deur 'n skry­ wer wat in die tweede generasie gemeente sou geleef het. Hierdie redenasie lei tot 'n verwerping van die hele "ampsteologie" as onPaulinies, on-Lukanies en selfs on-Skriftuurlik.4 Kasemann en ander bou hulle hele redenasie hoofsaaklik op die feit dat charisma en amp teenoor mekaar staan en dat elkeen beperk is tot 'n bepaalde periode. Resente studies het egter aan die lig gebring dat amp en charisma nie mekaar uitsluit nie maar insluit. Amp sonder 'n bepaalde charisma is duidelik in stryd met die Nuwe Testament. Die amp is self 'n char­ isma.5

Die ampte in die huidige tydsgewrig met die oog op groter differensiasie