English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Plus annual

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools annual

Global: Zendy Free Plan

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Artykuł opisuje mało znany epizod z dziejów polskich formacji wojskowych w Rosji w latach I wojny światowej. Był nim przemarsz 3 Dywizji Strzelców Polskich w lutym 1918 r. z Jelnii (w pobliżu Smoleńska) do Żłobina, gdzie koncentrował się cały I Korpus Polski dowodzony przez gen. Józefa Dowbora Muśnickiego. Przemarsz 3 Dywizji Strzelców Polskich był wyjątkowy w historii Wojska Polskiego, gdyż odbywał się w bardzo trudnych warunkach pogodowych – poprzez zaspy śnieżne i przy mrozie dochodzącym nocami do minus 30oC. Żołnierze dywizji maszerowali przez tereny zamieszkane przez wrogo nastawioną do nich ludność – walcząc stale z oddziałami bolszewickimi, które usiłowały zatrzymać i rozbroić polską dywizję. Jej żołnierze stoczyli z wrogiem szereg starć, w tym największy i najkrwawszy bój pod Pobołowem. W ciągu niemal trzech tygodni żołnierze 3 Dywizji Strzelców Polskich przeszli ponad 400 km, docierając pod koniec lutego w rejon Żłobina. Tu połączyli się z I Korpusem Polskim w Rosji – kończąc swą epopeję będącą dowodem wielkiego poświęcenia żołnierza polskiego dla Ojczyzny.

Przemarsz 3 Dywizji Strzelców Polskich z Jelni do Żłobina w lutym 1918 roku