English (United Kingdom)

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/featured_content/oa?rat=en

https://curated-unify.zendy.io/wp-json/zendy-region/v1/highlighted_journal/

Global: Zendy Tools annual

Presents the keyphrase highlighting as premium feature

Keyphrase Highlighting

Presents the summarisation as premium feature

Summarisation

Insights

Presents the pdf analysis as premium feature

PDF Analysis

Presents the zaia usage as premium feature

ZAIA

Global: Zendy Tools monthly

Global: Zendy Plus monthly

Presents the access of premium content as premium feature

Premium Content

Global: Zendy Plus annual

Global: Zendy Free Plan

This study discusses the Caribbean writer Jamaica Kincaid's novel The Autobiography of My Mother (1996) from the perspective of trauma theory. The study explores how Kincaid is using the loss of the mother as a mode of access into colonial history and how her ctional methodology reects the methods of trauma studies. By insisting on claiming her body and bodily pleasures, Xuela, the protagonist of the novel, resists the colonialist epistemology based on the denial of the colonized body and existence. What The Autobiography of My Mother shows us is that for the postcolonial writer the work of trauma functions as a form of resistance. In The Autobiography of My Mother, Kincaid challenges the traditional modes of telling one's own story by narrating her mother's story with a rst person narration. Reading the novel in light of trauma theory enables us to analyze how it reckons with colonial trauma; and thereby, offers different ways of imagining the postcolonial self. In contrast to Freudian pathological interpretation of mourning, the study argues that authors like Jamaica Kincaid depathologize mourning, by emphasizing the historical and cultural aspect of it rather than treating it only as a personal and psychological experience. In this novel, Kincaid creatively shows that the search of the personal is always already political and revisions the space of the postcolonial autobiographical writing as a space where the tension between agency and power is constantly negotiated on a personal and collective level. Bu çalışma, Karayip kökenli yazar Jamaica Kincaid'in Annemin Otobiyograsi (1996) adlı eserini travma teorisi çerçevesinde tartışmaktadır. Çalışma, Kincaid'in annenin kaybedilmesini, kolonyal tarihe erişebilmek için nasıl bir araç olarak kullandığını ve romanın kurgusunun travma çalışmaları metodlarını yansıtmasını incelemektedir. Romanın baş kahramanı Xuela, bedenini ve bedensel hazları sahiplenerek, sömürge altındaki bedenin ve varoluşun inkârı üzerine kurulu kolonyal epistemolojiye direnmektedir. Annemin Otobiyograsi'nin bize gösterdiği şey postkolonyal yazar için travmanın bir direnme formu olarak işlev gördüğüdür. Annemin Otobiyograsi'nde, Kincaid kendi annesinin hikâyesini birinci-tekil şahıs bakış açısından anlatarak, geleneksel anlatı modlarına meydan okumaktadır. Romanı travma teorisi ışığında okumak bize romanın kolonyal travmayla nasıl hesaplaştığını, dolayısıyla da kolonyal dönem sonrası farklı özne konumlarını nasıl kurguladığını görmemizi sağlar. Çalışma, yas tutmayı bir patoloji olarak gören Freudçu yaklaşımların tersine, patolojiyi sadece kişisel ve psikolojik bir deneyim olarak görmekten ziyade, patolojinin tarihi ve kültürel yönlerini vurgulayarak, Jamaica Kincaid gibi yazarların yas tutmayı patolojik olmaktan çıkardığını savunmaktadır. Bu romanda, Kincaid bize yaratıcı bir şekilde kişisel olanın herzaman zaten politik olduğunu göstermekte ve bu anlamda postkolonyal otobiyogra alanını yeniden hayal etmektedir. Öz Hülya YILDIZ Yrd. Doç. Dr., Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Yabancı Diller Eğitimi Bölümü, İngiliz Dili Eğitimi, huyildiz@metu.edu.tr 605 DOI: 10.1501/Dtcfder_1529 DTCF Dergisi 57.1 (2017): 605-621 Most of the works of the Caribbean-American writer Jamaica Kincaid revolve around the gure of the mother, which, naturally, also led the majority of the critical studies on her works focus on the same issue. Most of these studies discuss the mother-daughter relationship from a psychoanalytic approach (for instance, see Chick; Ferguson; and Natov). In this study, I would like to shift the discussion of her works from the Freudian and post-Freudian psychoanalytic framework, and instead, offer a reading of her novel The Autobiography of My Mother (1996) from the perspective of trauma theory. Reading the novel in light of trauma theory enables us to analyze how it reckons with colonial trauma; and thereby, offers different ways of imagining the postcolonial self. In contrast to Freudian pathological interpretation of Makale Bilgisi Gönderildiği tarih: 31 Ocak 2017 Kabul edildiği tarih: 22 Mayıs 2017 Yayınlanma tarihi: 21 Haziran 2017

The Autobiography of My Mother: Narrative as an access to post/colonial trauma